ป่าของใคร : ละครหุ่นมือพระจันทร์พเนจร ทำไมเราจึงควรชวนลูกไปดู |Yimwhanfamily|

สวัสดีเด็กๆ วันนี้แม่จิ๊บจะพาหนูๆตามเจ้าหนูนักเดินป่า สาวน้อยจิตใจดี “ละมุน” กับหนุ่มน้อยช่างสงสัย “แหลมเปี๊ยบ” ไปเดินป่ากัน  กับเรื่องราว “ป่าของใคร” ละครหุ่นมือแสนสนุกกัน ป่ะ ไปกัน

แม่จิิ๊บบทำการบ้านโดยการลงทะเบียนดูละครไปก่อนล่วงหน้าเพื่อให้ จนท.เค้าปริ๊นชื่อออกมาให้เราเซ็นต์ ที่นี่  https://forms.gle/kUT2sVt9LreNx3ug8 

แม่จิ๊บได้บิ้วเด็กๆและโชว์รูปให้ดูแล้วว่าละครหุ่นมือจะเป็นยังไง เด็กๆสงสัยตั้งแต่ชื่อ “คณะพระจันทร์พเนจร” ไปจนถึงหุ่นมือคืออะไร ไม่รอช้า เราจองรอบ 14.00 น.เอาไว้ค่ะ หลังจากเด็กๆเรียนว่ายน้ำเสร็จแล้ว แม่จิ๊บแวะไปร้านโครงการหลวงสาขาสุเทพเพื่อตุนผลไม้นิดหน่อย จากนั้นเราก็ไปกันที่ ศูนย์ธรรมชาติวิทยาดอยสุเทพ เฉลิมพระเกียรติฯ กันทันที การเดินทางแสนง่าย ทางขึ้นดอยสุเทพ และก่อนถึงสวนสัตว์เชียงใหม่ มองซ้ายมือไว้ เลี้ยวเข้าตามป้ายเลยค่ะ

ก่อนเข้าไปในห้องดูละคร เราพาเด็กๆเดินดูนิทรรศการกันด้วย ธรรมชาติรอบตัวที่น่าสนใจ การเรียนรู้และศึกษาธรรมชาติ สิ่งมีชีวิตต่างๆ พาลูกๆเดินดูได้ค่ะ อยู่ในอาคาร ไม่กว้างมาก เดินสบายๆ

โอ๊ะ ตัวนี้ชื่อยาวมาก เขียดงู อะไรสักอย่าง แม่เห็นแม่วิ่งป่าราบแน่นอน ส่วนลูกนั้น ตัวอาใย อาใย …..555

เด็กๆเดินดูแป๊บเดียว ก็มีเจ้าหน้าที่มาแจ้งว่า ละครหุ่นจะแสดงแล้วจ้า นั่นแน่ ได้เวลาจับจองที่นั่งแล้วจ้า

หน้างานมีน้ำและหนมเล็กๆน้อยๆให้เด็กๆได้เอาใส่จานมากินเล่นในห้องช่วงดูละครด้วยค่ะ เด็กน้อยจอมสงสัยกำลังครุ่นคิดว่าพี่ๆเค้าจะทำอะไร

พอพี่เค้าแนะนำละครและแจ้งห้ามถ่ายวีดีโอ ถ่ายรูปไม่ควรใช้แฟลช แล้วเรื่องราวของ ละมุน กับ แหลมเปี๊ยบก็เริ่มขึ้นด้วยเสียงเพลง “ป่าของใคร” ลูกสาวแม่จิ๊บชอบมาก พยายามจะร้องหลังดูจบ แต่จำเนื้อไม่ได้ค่ะ

แม่จิ๊บขอชื่นชมว่าเป็นละครหุ่นที่ดึงความสนใจเด็กได้ดีมากๆค่ะ เรื่องราวที่ไม่ได้ซับซ้อน เป็นเรื่องง่ายๆ แต่ผู้ใหญ่กลับมองข้ามไป เรื่องราวการเข้าป่าควรแต่งตัวยังไง เตรียมอะไรไปบ้าง หุ่นตุ๊กตาสัตว์ต่างๆเป็นตัวแทนธรรมชาติ เด็กซึมซับได้ไว เด็กๆสอนง่าย เรียนรู้ไว เราควรเด็ดดอกไม้ไหม จับผีเสื้อ ทิ้งขยะในป่า สิ่งเหล่านี้ เรื่องง่ายๆที่เราทุกคนช่วยกันได้

หมอกวางใจดี เด็กๆปลื้มหมอกวางมากค่ะ ช่วยเหลือสสัตว์ป่า เป็นเพื่อนกับสัตว์ป่าและหมอกวางหล่อ (ลูกสาวบอก 55)

เมื่อสัตว์ทั้งหลายต้องการความช่วยเหลือ ต้นไม้โอดครวญ  ใครกันหนอที่ช่วยดูแล เราดูละครกัน 45 นาที ผ่านไปไวมากค่ะ เด็กๆสนุกมาก

และแน่นอน ละครจบ เด็กๆไม่จบ ตื่นเต้นกับการได้สัมผัสละครหุ่นมากๆ ถ่ายรูปกันสนุกสนาน เด็กหนอเด็ก

สัมผัสหุ่นมือกันอย่างใกล้ชิด พี่ๆบอกว่าให้พ่อแม่สอนลูกตอนดูละครด้วยว่า เด็กๆควรทำอะไรเมื่อต้องไปเที่ยวป่า ควรดูแลป่าแบบไหน อย่าลืมบอกเด็กๆนะคะ แม่จิ๊บชอบผีเสื้อบิน ชอบเพลงพี่แมวดำ ชอบทุกอย่างเลย น่ารักมากๆ ตลอดระยะเวลาที่แสดง เด็กๆหัวเราะเป็นครั้งคราว

เด็กๆบางคนมาหลายรอบ ส่วนบ้านนี้เพิ่งไปดูครั้งแรก สัปดาห์หน้าเป็นรอบสุดท้าย ลูกๆดูละครจบเรียกร้องอยากมาอีก เราต้องไปแน่นอน

สนุกจริงๆค่ะ เด็กๆได้เรียนรู้ ปลูกจิตสำนึกดีๆเพื่อนรักษาป่า โดยไม่มีเบื่อเลย เนื้อเรื่องจะเป็นยังไง ชวนเพื่อนๆพาลูกๆไปดูกันเองน๊า รับรองว่าน่ารัก สนุก ได้สอนลูกโดยเราไม่ต้องพูดมาก ไม่ต้องคิดเยอะ แต่ดูด้วยตาลูกเอง

สรุปแทบจะเป็นครอบครัวสุดท้ายที่ออกจากห้องแสดงละครไปพร้อมกับพี่ๆ

ขอโทษคุณหมอกวางด้วยค่ะ ที่ลูกดิชั้นเอามือแหย่รูจมูก หมอกวางทำท่าจามฟุตฟิด ลูกดิชั้นก็ขำแรง แหย่ใหญ่เลย ขอบคุณที่เล่นกับเด็กๆนะคะ

ดูเสร็จเก็บเบาะช่วยพี่เค้า และมีกล่องบริจาค เราก็ร่วมสนับสนุนสมทบทุนด้วยค่ะ

ความสนุกของเด็กๆจบลงไปแล้ว แต่เด็กๆได้เรียนรู้อะไรบ้าง แม่จิ๊บลองถามเด็กๆ แน่นอนว่าขณะดูไม่ได้สอนอะไรลูกตามคำแนะนำพี่ๆเลย เพราะมัวถ่ายรูปมารีวิว 55 แถมผ่านไปอีกวันหนึ่งแล้ว เพิ่งมาถามลูกว่าหนูได้เรียนรู้อะไรบ้าง……คำตอบซื่อใสมากลูกเอ้ย ถอดคำพูดมาได้แบบนี้ค่ะ

แค่นี้ก็ดีใจมากแล้ว ลูกได้เห็นได้เรียนรู้เอง ไม่ใช่แค่เราไม่ควรเบียดเบียนคนอื่น แต่ต้นไม้ สัตว์ป่า เราควรดูแลและรับผิดชอบร่วมกัน เด็กๆปลื้มมาก อยากไปอีก วีคหน้าเรากะจะไปดูอีกรอบ ซึ่งเป็นวีคสุดท้ายค่ะ บ้านไหนไม่อยากพลาด ไปลงทะเบียนไว้เลยนะคะ

? ลงทะเบียนและสำรองที่นั่งทาง 
https://forms.gle/kUT2sVt9LreNx3ug8
ณ ศูนย์ธรรมชาติวิทยาดอยสุเทพเฉลิมพระเกียรติฯ
จัดโดยศูนย์ฯ ร่วมกับคณะละครหุ่นมือพระจันทร์พเนจร

---

เล่าสู่กันฟังหน่อยนะคะ

ทุกคนคะ ปีนี้เป็นปีที่เราใช้ชีวิตที่เชียงใหม่ชนิดที่ว่า #เกิดมาไม่เคยเจอสภาพแบบนี้ เราอยู่กับ Smog ควันพิษในทุกเฉดสี สีแดง สีม่วงแทบจะเป็นเรื่องไม่ปกติที่ทุกคนต้องอยู่ให้ได้แบบปกติ

พีคสุดๆคงเป็นปลายมีนาคม 2562 ที่สีม่วงกระจายทั่วเชียงใหม่ แม่จิ๊บไปทำงานที่สันกำแพง เชคค่าอากาศได้ถึง 641 เรียกได้ว่าไม่ควรออกมานอกบ้านและควรมีเครื่องกรองอากาศมีละอองหมอกดักจับฝุ่น มีต้นไม้ มีน้ำฉีด ควรมีทุกอย่างที่มันจะบรรเท่าได้

แม่จิ๊บซื้อเครื่องกรองอากาศมาเพราะเป็นห่วงเด็กๆมาก สัญญาณอากาศขึ้นแดงทุกวันแม้จะอยู่ในห้องแอร์ก็ตาม ต้นไม้ของเชียงใหม่คงทำงานหนักมากที่จะดูดซับควันมากมาย (ภาพนี้เป็นภาพค่าฝุ่น 641 ช่วงพีคๆ ตัดกับถ่ายภูเขาเขียวๆช่วงสิงหาคมหน้าฝนของเชียงใหม่ ตั้งใจให้ดูป่าแหว่งว่ามันน่าเกลียดขนาดไหนที่ผู้ใหญ่ทำแบบนี้ ปีนี้เป็นปีที่รักหน้าฝนมากๆ (จากใจคนที่ไม่เคยชอบหน้าฝนเลย) รักหน้าหนาว แต่เชียงใหม่ก็ถูกขโมยหน้าหนาวไปเสียแล้วค่ะ)

เราอยู่กับฝุ่นกันนานเกือบเป็น 1 ฤดูกาล จนกลางพฤษภาคม 2562 เราจึงได้สัมผัสตัวเลขสีเขียว หายใจกันได้โล่งปอด ขอบคุณฝน ขอบคุณต้นไม้จริงๆ ที่ทำให้เราได้มีอากาศดีๆหายใจ สมกับเป็นเมืองเชียงใหม่ที่เรารักและภาคภูมิใจ

สุดท้ายคงไม่ต้องถามแล้วล่ะค่ะว่า “ป่าของใคร” ละครหุ่นมืออาจเป็นเพียงฟันเฟืองเล็กๆที่ขับเคลื่อนสังคม ให้เราได้ตระหนักเรื่องดูแลสิ่งแวดล้อม แต่แม่จิ๊บขอชื่นชมมากค่ะ ทำออกมาได้ดีมาก ดีจนผู้ใหญ่อย่างเราดูไปก็ฉุกคิดอะไรได้หลายๆอย่าง ถ้าเป็นไปได้ อยากให้ทางทีมงานอัดวีดีโอลงสื่อนะคะ จบงานนี้แล้ว เด็กๆยังได้ดูต่อ เป็นสื่อที่ดีมากๆจนอยากให้อัพลงออนไลน์ โดยเฉพาะช่วงเพลงแรกที่เริ่มแสดง ป่าของใคร ลูกสาวพยายามร้อง แต่เค้าจำเนื้อร้องไม่ได้ แม่จิ๊บคิดว่าเพลงเป็นสื่ออย่างหนึ่ง ที่จะลงไปถึงก้นบึ้งใจเด็กๆไม่ยากเลย ขอบคุณทางศูนย์ฯและขอบคุณนะ “พระจันทร์พเนจร” ที่อาสามาทำให้เด็กๆเห็นคุณค่าของป่า

 

 

ติดตามแม่จิ๊บได้ทุกช่องทางค่ะ เพจ  เลี้ยงลูกให้โตไปกับหนังสือ

ยูทูปตรงนี้ https://www.youtube.com/channel/UCaY8vOhxkWUXI3GKdFyIrvQ?view_as=subscriber

เว็บไซต์ก็นี่เลย www.yimwhanfamily.com
เป็นประโยชน์โปรดแชร์ด้วยน๊า