สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ทุกท่าน รายการเรียนรู้อยู่บ้าน ซึ่งเป็นกิจกรรมจากโครงการ “บ้านเรียนปฐมวัย ตื่นรู้สู้ภัยโควิด 19” ซึ่งสนับสนุนโดย สสส. และ สสย. (สถาบันส่งเสริมสื่อเด็กและเยาวชน) ซึ่งในวันนี้ แม่จิ๊บจะพาเพื่อนๆไปอ่านบทความของคุณแม่ต๋อม หนึ่งในผู้เข้าร่วมโครงการนี้กันค่ะ แม่ต๋อมทำ Homeschool ให้กับน้องม่อนภู ในชั้นอนุบาล และยังเป็นครูช่วยสอนเด็กๆที่ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ เมื่อแม่ต๋อมมาเข้าร่วมโครงการนี้ และกลับไปคิดการเรียนรู้อยู่บ้าน เพื่อนำมาเผยแพร่เป็นโมเดลในการประยุกต์ใช้ให้บ้านอื่นๆ แม่จิ๊บจึงอยากชวนทุกๆคนไปสัมผัสบรรยากาศบ้านเรียนเล็กๆแห่งนี้ แล้วจะอิ่มใจไปกับความน่ารักของเจ้าม่อนภูค่ะ
โครงการพัฒนาเครือข่ายการเรียนรู้ภัยโควิด-19 จากบ้านเรียนสู่สื่อชุมชนออนไลน์
ภายใต้โครงการ MIDL for Inclusive Cities 2020
การรู้เท่าทันสื่อ สารสนเทศ และดิจิทัล เพื่อสร้างเมืองสำหรับทุกคน ภายใต้สถานการณ์โควิด-19
——————-
เรียนรู้อยู่บ้านต้านภัยโควิด
“ขยะ…ทำอะไรดีน๊า”
สวัสดีค่ะเราชื่อแม่ต๋อม เราทำบ้านเรียนให้ลูกชายวัย 6 ขวบ ชื่อ ด.ช.ม่อนภู บ้านเรียนของเราชื่อว่า “บ้านเรียนม่อนภูผาแดง” มาจากชื่อลูกชายบวกกับดอยผาแดงที่ตั้งตระหง่านอยู่หน้าบ้านเรานั้นเองจ้า บ้านเราอยู่อำเภอเชียงดาว รอบๆ บ้านก็จะเจอกับต้นไม้ ภูเขา ตอนเช้าๆ มีเสียงนกร้อง และไก่ขัน มีเสียงเป็ดที่พากันพาเหรดออกมาเดินเล่น และเสียงม้าร้องปลุกเจ้าของเพราะอยากออกจากคอกไปเล็มหญ้าไวไว
บ้านเรียนของเราก็เลยออกแบบให้เป็นการเรียนรู้แบบง่ายๆ ไม่มีตารางใดๆ เน้นความสนใจของผู้เรียนเป็นสำคัญ ปล่อยให้ผู้เรียนได้เรียนรู้ไปตามธรรมชาติของเขาแบบไม่รีบร้อนค่ะ เปิดโอกาสให้ทดลองทำ ทดลองรู้จากสิ่งที่มีอยู่รอบๆ ตัว สิ่งสำคัญคือฝึกให้รับผิดชอบหน้าที่ของตนเองเป็นหลัก เช่น เก็บของเล่นเมื่อเล่นเสร็จแล้ว ล้างจานชามของตนเอง ตากผ้า พับผ้า ความรับผิดชอบในบ้านง่ายๆ เช่น ให้อาหารไก่ กับเก็บไข่ (ซึ่งเราเรียกงานนี้ว่าวิชานับเลข)บ้านเราเปิดที่พักกางเต็นท์ กับร้านกาแฟด้วยนะ ความสนุกของ ด.ช.ม่อนภู เด็กบ้านเรียนคนนี้อีกอย่างก็คือ การได้พบปะต้อนรับลูกค้าที่แวะเวียนกันเข้ามา นั่นล่ะค่ะวิชาสังคมของเขาละ
การเรียนของเด็กบ้านเรียนไม่ได้ เรียนรู้แต่ในบ้านนะคะ เราออกไปทำกิจกรรมต่างๆ นอกบ้านด้วย อย่างน้อยก็ 1-2 ครั้งต่อสัปดาห์ เช่น ไปทำกิจกรรมฟังนิทาน ทำงานประดิษฐ์ที่ห้องสมุดรังไหม ไปเรียนขี่ม้า ช่วยให้อาหารสัตว์ที่ศูนย์การเรียนรู้เฮือนไฮ่ผ่อดาว หรือไม่ก็ไปตามบ้านเพื่อนๆ ซึ่งอย่างหลังนี่จัดว่าเป็นความบันเทิงที่แท้ทรูของเด็กชายเลยล่ะ มีเพื่อนๆ พี่ๆ เล่นด้วยเขาก็ไม่ง้อให้แม่เล่นด้วยแล้วรู้สึกเบาสบาย ผ่อนแรงแม่ไปได้เยอะเลยค่ะ
ปีนี้ตั้งแต่ไวรัสโควิด 19 เข้ามาเพื่อนๆ เป็นยังไงกันบ้างคะ ทั้งเด็กๆ และผู้ปกครองน่าจะได้รับผลกระทบตามๆ กันใช่ไหม บ้านนี้ก็เช่นกันค่ะเรื่องเศรษฐกิจนี่กระทบเต็มๆ เช่นกันเลยทีเดียว แต่วันนี้เรายังไม่พูดถึงเรื่องเศรษฐกิจกันหรอกเนอะ เราจะมาพูดถึงเจ้าตัวเล็กในบ้านกันดีกว่าค่ะ เป็นกันไหมคะพอเขาต้องอยู่แต่บ้าน ไม่ได้ออกไปปล่อยพลังกับเพื่อนๆ ไม่มีเพื่อนๆ มาเจี๊ยวจ๊าวด้วย แม้จะมีของเล่นเต็มบ้านเจ้าเด็กน้อยของเราก็จะบ่นเหงา หงุดหงิดอยู่ดี รวมทั้งผู้ใหญ่อย่างเราด้วยที่เมื่อขาดตัวช่วยผ่อนแรง ก็จำเป็นต้องทุ่มแรงกับเด็กน้อยของเราจนหมดแรงเหมือนกันใช่ไหมล๊า มาค่ะเรามาหากิจกรรมสนุกๆ ที่ช่วยผ่อนแรงเรา(หรือเปล่า) มาเล่นกับเด็กๆ ของเราดีกว่าค่ะ…
มะชวนเด็กๆไปรื้อขยะกัน…. ขยะที่ว่าก็คือขยะในบ้านที่คัดแยกแล้วนัjนเองค่า ที่หมู่บ้านของเรามีโครงการ “ขยะฮอมบุญ” คือให้แต่ละบ้านแยกขยะก่อนลงถัง โดยแยกเป็นกล่องกระดาษ ขวดน้ำพลาสติก ขวดนม ขวดแก้ว และกระป๋องต่างๆ ก่อนนำไปวางที่จุดรวมขยะของหมู่บ้าน หลังจากนั้นจะมีเจ้าหน้าที่ของเทศบาลมารับไปขาย เพื่อนำเงินรายได้ไปซื้ออุปกรณ์ของใช้จำเป็นมอบให้กับผู้ป่วยติดเตียงต่อไป
บ้านเราร่วมโครงการด้วยค่ะ คัดแยกรวบรวมไว้เยอะๆ แล้วค่อยนำไปรวมกับของหมู่บ้าน ช่วยฝึกให้เด็กได้รู้จักประเภทของขยะ รู้จักรักษ์สิ่งแวดล้อม และการแบ่งปันไปในตัวได้เลยค่ะ ม่อนภูจะตื่นเต้นมากเวลาบอกให้นำขยะไปแยกประเภทตามถังที่แม่เคยบอกไว้
ก่อนที่เราจะนำขยะไปวางที่จุดรวมขยะของหมู่บ้าน เราช่วยกันคิดว่าขยะพวกนี้จะทำอะไรได้บ้าง วันนี้เราเลยชวนกันทำป้ายชื่อให้บรรดาต้นไม้ในสวนจากขวดนมค่ะ อุปกรณ์แค่ไม่กี่อย่างก็ทำได้แล้วแถมยังช่วยกันทำได้ทั้งครอบครัวอีกด้วยน๊า
อุปกรณ์
1.ขวดนมเก่าที่ล้างแล้ว
2.กรรไกร
3.สีเมจิก
4.เชือก
วิธีทำ
นำขวดนมที่ล้างผึ่งให้แห้งแล้วมาตัดเป็นรูปทรงและขนาดตามต้องการแล้วให้เด็กๆ ช่วยเขียนชื่อต้นไม้เป็นภาษาไทยหรืออังกฤษ หรือทั้งสองภาษาก็ได้นะคะ (เขาจะได้ฝึกเขียนไปในตัวค่ะ) หลังจากนั้นเจาะรูร้อยเชือก ขั้นตอนสุดท้ายก็ช่วยกันนำไปมัดติดตามต้นไม้ค่ะ ขั้นตอนนี้เด็กๆ จะสนุกสุดๆ แน่ๆ ค่ะ เพราะได้วิ่งไปวิ่งมา ได้ทายชื่อต้นไม้ ได้รู้จักชื่อ และภูมิใจที่ชื่อนั้นเป็นลายมือของเขาเองด้วย
ส่วนของขวดน้ำพลาสติกแม่ต๋อมให้ม่อนภูช่วยหมุนแยกฝากับขวดออกจากกัน ยังไม่รู้ว่าเราจะทำอะไรต่อ แต่ที่น่าทึ่งในจินตนาการของเด็กคือเขาสามารถพลิกแพลงการเล่นไปตามความรู้สึกโดยไร้กรอบไร้หลักการใดๆ ม่อนภูนำฝาขวดมาต่อเรียงกันเป็นรถไฟ เป็นรูปทรงต่างๆ นับจำนวน แบบไม่เบื่อเลยจนตอนนี้เปลี่ยนจากนับไข่มาเป็นนับฝาขวดไปละค่ะ อ้อ…เล่นกันเสร็จแล้วก็ไม่ลืมสอนวิธีล้างมือให้สะอาด และสอดแทรกเรื่องการดูแลตนเองจากโควิด 19 ได้อีกด้วยน๊า เพลินๆ ไปค่ะ
ของที่อยู่รอบๆ ตัวเรา หรือแม้แต่ขยะที่เรามองว่าไม่มีประโยชน์แล้วยังสามารถนำมาพลิกแพลงได้อีกมากมายเลย ที่สำคัญเด็กน้อยของเรามีอะไรให้ทำสนุกๆ ตลอดเวลา ได้ปล่อยให้เขาได้เปิดจินตนาการไปเรื่อยๆ และที่สำคัญที่สุดพ่อแม่อย่างเราๆ ก็จะได้นั่งมอง แอบพักเงียบๆ ไปได้ด้วยค่า….
และนี่ก็คืออีกหนึ่งกิจกรรม เรียนรู้อยู่บ้านต้านภัยโควิด สไตล์บ้านดอย บ้านเรียนม่อนภูผาแดง ของเราค่ะ
แม่ต๋อม บ้านเรียนม่อนภูผาแดง
————————————–
ถ้าเพื่อนๆอยากรู้จักม่อนภูผาแดงมากขึ้น อ่านรีวิวที่แม่จิ๊บเคยไปเที่ยวไปแอ่วไปเล่าไปอ่าน สนุกสนานที่บ้านเจ้าม่อนภูได้ที่นี่ค่ะ
ทริปบ้านเรียน : หนาวนี้ที่เชียงดาว-ม่อนภูผาแดง-Slowlife Farmstay EP.1 |Yimwhan Family|
**follow us**
เพจ : เลี้ยงลูกให้โตไปกับหนังสือ
Instragram : yimwhanfamily
เว็บไซต์ : www.yimwhanfamily.com
Youtube : Yimwhan Family
อีเมลล์ : [email protected]
Line Id : @yimwhanfamily
