"ทุกครั้งที่มนุษย์แม่อย่างเราได้ออกเดินทาง เหมือนสร้างโลกอีกใบขึ้นมา เป็นโลกที่ทิ้งความเหนื่อยล้าและท้อถอยไว้ข้างหลัง แต่สดใสกับโลกของความสนุกสนาน ความรัก ความอิสระ และความสุขแทน......และแน่นอน เราไม่สามารถเดินทางโดยไม่มีลูกได้เลย"

"ตั้งแต่สร้างบ้านไร่ ผมได้เดินทางและเจอคนมากมายเลยครับพี่จิ๊บ ผมสังเกตุว่า คนที่ประสบความสำเร็จ เค้าจะไม่มีข้อแม้เลย......."เบสพูดคุยอย่างมีพลังในเช้าวันหนึ่ง เบสจะรู้ไหมนะว่าเบสส่งพลังดีๆออกมาให้คนที่คุยด้วย เต็มไปด้วยแรงบันดาลใจไปเที่ยวบ้านไร่ไออรุณครั้งนี้...จะพาไปดูความฝัน...ของใครหลายคน...และเก็บเกี่ยว..ไอเดียของเบส...มาฝากทุกคน....

.......รีวิวนี้ไม่ได้ไปเที่ยวนะคะ แต่ไปเกี่ยวความฝันและไปเยี่ยมญาติค่ะ ^_^

แม่จิ๊บคิดว่า...ที่นี่...และชีวิตแบบนี้แหล่ะ คือชีวิตที่ทุกคนอยากได้ มันคือความสุขที่เราได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา สร้างคุณค่าให้ชุมชน ไปดูคนสานฝันของเราให้เป็นจริง..... ป่ะ ไปกัน -----------------------------------------------------------

สวัสดีบ้านไร่ฯ  ไม่เจอกันเกือบสองปี เปลี่ยนไปเยอะเลยนะ....

ดีใจจังที่ได้กลับมา...ดีใจที่ได้มาเธออีกครั้ง ดูดีขึ้น..โตขึ้น....เยอะเลย..... แต่เธอก็ยังเป็นเธอ....เป็นบ้านไร่ที่อบอุ่นน่ารัก....น่ากอด  เจ้าของเธอเก่งจังเลยนะ ต่อเติมสร้างฝันได้เรื่อยๆ เผลอแป๊บเดียว มีบ้านเล็กๆเพิ่มอีกตั้งหลายหลัง เราจะเขียนเรื่องเธอเยอะๆนะบ้านไร่ เราชอบสิ่งที่เธอเป็น เราอินในสิ่งที่เธอทำ ....เพราะเธอคือแรงบันดาลใจของเรา   จำได้ไหมบ้านไร่?...เราเจอกันครั้งแรก 18 มีนาคม 2559  พวกเราไปบ้านไร่ครั้งแรก 24 เมษายน 2559 (เวียงพิงค์ 1.11 ขวบ น้องภูพิงค์ 3 เดือนอยู่ในท้องเราอยู่เลย) ตอนนั้นมีบ้านพัก 3 หลังเอง จำไม่ได้ไปดูรูปเธอตอนนั้นสิ น่ารักเป็นบ้า..>>>.หอมกรุ่นน้ำใจ....ที่บ้านไร่ไออรุณ กะเปอร์ ระนอง

• ครั้งนี้เรามาเจอกันอีกแล้ว 24 พฤศจิกายน 2560 (เวียงพิงค์ 3.5 ขวบ น้องภูพิงค์ 1.1 ขวบ)

เราเดินทางกัน 6 คน ปู่ ย่า พ่อ แม่ เด็กๆ น้องเวียงพิงค์และน้องภูพิงค์ ขับรถจากภูเก็ตผ่านพังงาเพื่อมาที่นี่ คนบนดอยมาเจอทะเล มันก็จะแฮปปี้ๆหน่อย เรารักทะเลจัง    อิจฉาความทะเลมากๆ นี่เป็นทะเลครั้งแรกของเด็กน้อยคนนี้ด้วยนะ   เราออกจากพังงา ปาเจโร่คันใหญ่เช่าจาก Avis ขับสบายคล่องตัว เห็นวิวชัดเจน ขับรถผ่านความเขียว เขียวมากกกก เขียวตลอดเส้นทาง สดชื่นตลอดเส้นทาง เชียงใหม่บ้านเราก็เขียวนะแต่บ้านเธอเขียวกว่า เขียวไปหมดจริงๆ ยิ่งเขียวตัดกับต้นหมาก มันเจ๋งมากเลยว่าไหม เอาล่ะพอถึงกะเปอร์ เลี้ยวเข้าบ้านไร่ปุ๊บก็เจอป้ายนี้.... สีขาวกับไม้ มันให้ความรู้สึกธรรมชาติจริงๆเลยนะ อืมมมม เธอก็ยังอบอุ่นละมุนน่ากอดเหมือนเดิม......   คิดถึงเนอะ พระองค์เป็นแนวทางพอเพียงให้เธอทำบ้านไร่ .... เราจำได้    

จริงๆแล้วชีวิตที่เรียบง่าย...ก็คือชีวิตที่รู้จักตัวเอง

ชอบป้ายนี้จริงๆมากเลยนะบ้านไร่...เหมือนมาดูความฝันตัวเอง โตขึ้น โตขึ้น... รู้จักตัวเอง.....ความสุขคืออะไร...ก็คือรอยยิ้มของคนในครอบครัว ได้กินข้าวด้วยกัน ได้ดูแลทุกข์สุขกันเท่านี้ก็เพียงพอ จะมีประโยชน์อะไรถ้าเราวิ่งตามความสุขไม่หยุด...แต่สุดท้ายคนที่เราอยากให้มีความสุข เค้าอาจไม่รอเราแล้วก็ได้... นำความรู้ + สิ่งที่มี +พัฒนาต่อยอดสร้างสรรค์ ...เราก็จะเจอความสุขตัวโตๆสินะ   อะแน่!!! ไม่เจอกันเกือบสองปีแล้ว เธอมีฟร้อนต์ด้วย ตื่นเต้นจังเลย ฟร้อนต์ที่กลืนไปกับธรรมชาติของบ้านไร่ งานไม้ สีขาว ความเขียว ธรรมชาติ สะพานไม้ มันกลมกลืนและสบายใจที่สุด     "จินตนาการ ทำให้เกิดความฝัน / การลงมือทำนั้น ทำให้เกิดความจริง" เธอเคยบอกไว้ และเธอ ก็ทำมันได้ ขอบคุณที่ต้อนรับเราด้วยความรักที่อบอวลน๊า ไหนขอดูข้างในหน่อยซิ เด็กๆตื่นเต้นกันแล้ว   เดินเข้าไปที่สะพานไม้ไผ่นี่เลย เสียงน้ำตกเบาๆเย็นๆ  บรรยากาศฟินสุดๆไปเลย แล้วเราก็หิวน้ำแล้วด้วย อยากจิบ welcome drink แล้วน๊า   บรรยากาศดีนะว่าม๊ายยย บ้านที่ทำจากความรัก มันคือการลงมือทำจากหัวใจ ทางเดินจากสะพานไม้ไผ่เข้ามาที่ฟร้อนต์ ....น้องภูมีความยิ้มกรุ้มกริ่มนะจ๊ะ   ทุกอย่างที่ทำแล้วใส่ใจลงไปด้วย ดูอบอุ่นไปทุกมุม ฟร้อนต์ตรงนี้เป็นที่เชคอินและก็รับประทานอาหารเช้ากันที่นี่ด้วยนะคะ เข้ามาปุ๊บ ได้ดื่มน้ำมะตูมหอมชื่นใจ แปร่ววว เรากินไวไปหน่อย ลืมถ่ายรูปอีกต่างหาก เด็กๆเข้ามากันแล้วจ้า น้องภูถูกพี่เรอุ้มไปแล้ว ดูเหมือนน้องภูจะกลัวพี่เร 5555 คนแวะเวียนมาที่นี่ไม่ขาดสายเลย แม่พี่เบสประจำอยู่ที่ฟร่อนต์กับพี่เร     เรามากับคนที่เรารักในที่ๆมีความรักอยู่รอบตัว เที่ยวที่ไหนก็มีความสุข ยิ่งเที่ยวที่นี่ก็ยิ่งอบอุ่น  พี่เรให้เราสั่งอาหารค่ำที่ฟร้อนต์นี่เลย รวมถึงอาหารเช้าด้วยว่าอยากได้อะไรแบบไหน เราจะสั่งอะไรบ้าง ตามไปดูมื้อค่ำกันเองนะ มาดูแผนที่บ้านไร่ฯกันค่ะ ตรงจุดนี้เราจะเห็นภาพกว้างๆของบ้านไร่ทั้งหมดเลย ชื่อบ้านพักก็น่ารักไปอีก ครั้กแรกที่มาเมื่อปี 59 เราเข้าพักที่บ้าน ละอองดาว (หมายเลข 1 ) หลังนั้นมีชิงช้าในบ้านด้วย   ครั้งนี้ปู่ ย่าและน้องภูสุดหล่อพักบ้านในสวนฉัน (4) ว้าวอยู่ติดลำธารเล็กๆมีห้องใต้หลังคา และมีไฟในน้ำเปิดเล่นได้ยามค่ำคืน ส่วนพ่อหนึ่ง แม่จิ๊บและน้องเวียงพิงค์พักที่บ้านต้นไม้หมายเลข (6) ชื่อ กับ...ฝันที่เป็นจริง 02    ก่อนเข้าที่พักเรามาดูดอกไม้สวยๆรอบบ้านไร่กันดีกว่า  ดอกไม้สีโทนเย็น ฟ้า ม่วง ชมพูอ่อนๆ ขาว เขียว ละมุนมาก  ต้นหมากสูงๆสวยจังเนอะ มองทีไรเย็นสบายตาจริงๆ เธอสวยขึ้นเพราะดอกไม้บานสดใสนี่เองน๊าบ้านไร่ มองมุมไหนก็สบายตา ความเหนื่อยความเครียดหายไปไหน เราลืมมันไปเลย                   มือน้อยๆของเวียงพิงค์ หนูเป็นเด็กน้อยน่ารัก พูดเก่ง   น้องภูกำลังหัดพูด "จ๋าจ๊ะ" "อะหยางงงง" "ป๊ะป๋าาา"  "ม๊าาาาา" ความตุ้ยนุ้ยของน้องภู ฟัดหนูเมื่อไหร่ชื่นใจไม่มีเบื่อ แก้มหอมที่สุดเลยนะลูกชาย โตมาแก้มนี้ต้องเป็นของสาวๆแน่เลย    การเป็นแม่.......คือประสบการณ์ชีวิตที่ยิ่งใหญ่  สอนให้เราเป็นคนเสียสละ วางแผนชีวิตรัดกุมขึ้น อ่อนโยนมากขึ้น ใจดีมากขึ้น หาเรื่องสนุกๆทำมากขึ้น ทำไมเราเปลี่ยนไปขนาดนี้...อืมมมม เพราะเราทุกคนอยากเป็นแม่ที่ดีไง ดีในแบบของเรา เลี้ยงลูกอย่าเปรียบเทียบลูกกับใคร แค่คุณคิดจะเปรียบเทียบ...คุณก็เหนื่อยแล้ว  พอใจในสิ่งที่มี ทำให้ดีที่สุดในสิ่งที่เป็น แล้วจะเห็นความสุขรอบๆตัว "เตือนตัวเองไว้....ลอยตัวเหนือการแข่งขันทั้งปวง" เสียงหัวเราะ รอยยิ้มของลูก มีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด เป็นความสุขคูณร้อย ใช้เวลากับลูกให้คุ้มเถอะนะคะ เค้าโตกว่านี้เค้าก็ไปกับเพื่อนแล้ว เก็บประสบการณ์คนอื่น วิถีชีวิตคนอื่นมาปรับกับบ้านเรา เท่านั้นก็พอ   ไปเที่ยวกับลูกสนุกมากๆ มีความสุขที่สุด ส่วนน้องภูติดย่ามาก นอนกอดย่ากับปู่ ดีใจที่มีหนูสองคนนะลูก หนูทำให้บ้านเราสดใสและมีความสุขขึ้นมากมาย เสียงหัวเราะของหนูทำให้บ้านน่าอยู่ ........... พ่อกับแม่รักหนู จะพาหนูเที่ยวบ่อยๆ     ดอกไม้ดอกเล็กๆพอมาอยู่รวมกันในแจกันน้อยๆ น่ามองมากค่ะ         มาดูบ้านพักกันสักนิดเนอะ นี่ไง บ้านพักปู่ย่ากับน้องภู สะพานไม้ไผ่ยาวไปถึงตัวบ้าน มีระเบียงเล็กๆยื่นออกไปชมลำธารเล็กๆ กลางคืนเปิดไฟใต้น้ำสวยดี (ไว้รอรีวิวตอนหน้าจัดเต็มเรื่องบ้านพัก)   ส่วนแม่จิ๊บพ่อหนึ่งน้องเวียงพิงค์ วันนี้เป็นทาร์ซานกันล่ะเรา 55   ค่ำแล้ว ได้เวลากินข้าวแล้วสิ เราสั่งอาหารกับฟร้อนต์ไว้ตั้งแต่ตอนเชคอินแล้วนะคะ ทะเลชุดใหญ่ น้ำพริกผักชุดใหญ่ ยำสาหร่ายทะเล ใบเหลียงผัดไข่ ปลากระบอกทอดขมิ้น อืมมมม เอื้อกกกก.....เห็นแล้วแบบว่า....จะรอทำไมล่ะจ๊ะ ภาพต่อไปนี้หลุดโฟกัสเยอะมากค่ะ คือ มือสั่นหิว ถ่ายมาได้นี่คือแม่จิ๊บอดทนมากๆเลย   โฟกัสตรงไหน เอาซักที่ค่ะแม่ ....หม่ำๆมื้อเย็นแสนอร่อย คือ ไม่ใช่เชียงใหม่ไม่มีอาหารทะเลกินนะลูก...แต่จะหาความสดความกรุบกรอบ ความส่งตรงจากเรือปลาแบบนี้ มันต้องฟีลนี้เท่านั้นเลย มันฟิน โอ้ยยยยยยยย มีความสุข (กับการกิน) แม่อิจฉาคนใต้ที่ซู๊ดดดด     (ถามน้องเบสเจ้าของบ้านไร่ฯ น้องเบสบอกว่า ผมไม่แตะอาหารทะเลเลยครับพี่ 555 แม่ว่าก็คงเหมือนแม่เบื่อแคบหมูไส้อั่วแหล่ะ แม่ก็ไม่แตะมานานแล้วเหมือนกัน) รักนะคะ รักทุกคน แม่จิ๊บอยากบอกว่า จะทำให้บ้านเรามีความสุข จะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด...จะชวนทุกคนไปเที่ยวบ่อยๆ ขอบคุณนะคะย่าที่ดูแลเด็กๆได้ประเสิรฐที่สุด ไม่ต้องบรรยายอะไรมาก แม่ตัวจริงของเด็กสองคนนี้คือย่านี่แหล่ะ ส่วนแม่ที่อุ้มท้อง ดูแลเรื่องเรียนเรื่องเที่ยวเรื่องกิน คือข้าเจ้าเอง กร๊ากๆๆๆ ก็แม่ทำงานประจำนี่นา แต่เรารักลูกที่ซู๊ดดดดเลยจ้า  ขอบคุณป๊ะป๋านะ...ที่เป็นคนเก่ง น่ารัก ช่วยเลี้ยงดูลูก  เราเดินทางในเส้นทางชีวิตคู่มาเกินกว่าคำว่าจะย่อท้อแล้วเนอะ...เราจะสู้ด้วยกันต่อไป       ข้อมูลบ้านไร่ไออรุณ บ้านไร่ไออรุณตั้งอยู่ที่ >>  อ.กะเปอร์ จ.ระนอง การเดินทาง >> แม่จิ๊บขึ้นเครื่องบินจากเชียงใหม่ไปลงภูเก็ต เช่ารถขับไประนองประมาณ 180 กม. แม่จิ๊บใช้เวลานานมาก 5 ชม.เพราะแวะเที่ยวตลอดทริป มีเที่ยวบินตรงจากกรุ่งเทพ (ดอนเมือง - ระนอง ) โดยสายการบินแอร์เอเชีย และนกแอร์ค่ะ เปิดบริการ >> ทุกวัน ตั้งแต่เวลา 9.00-17.00 น. การบริการสำหรับแวะรับประทานอาหารและเครื่องดื่ม >> แวะดื่มกาแฟ สั่งอาหารได้ เด็กกินได้ผู้ใหญ่กินดี มีเมนูอาหารทะเล  มีน้ำสมุนไพรสดชื่นเสิร์ฟ  การบริการสำหรับผู้เข้าพัก >> ปัจจุบันไม่รับลูกค้าวอร์คอินค่ะ รับเฉพาะจองล่วงหน้าทาง 096 938 2981 (เพราะอะไรอ่านในหมายเหตุที่กระทู้ 2 จ้า) การเข้าพัก >> โปรอ่านข้อมูลว่าตรงกับความต้องการเราหรือเปล่า ที่นีเหมาะกับสายฮิปสายโฮมสเตย์ค่ะ   บรรยากาศแบบวีดีโอนะคะ........ https://www.youtube.com/watch?v=-S52WIuQycw&t=36s -------------------------------------------------------------------------------------------- อืมมมม กินอิ่มเริ่มง่วง รูปเยอะเดี๋ยวไปคุยกันที่กระทู้ 2 นะบ้านไร่ อย่าเพิ่งเบื่อเรานะ ......เข้าที่พักกันเถอะป่ะ...>>>> ตอน 2 นะ บ้านไร่ไออรุณ กะเปอร์ ระนอง..เมื่อเราต้องนอนบนปลายไม้...Treehouse..เก็บฝันเก็บแรงบันดาลใจ. |Yimwhanfamily|

---

**follow us**

เพจ : เลี้ยงลูกให้โตไปกับหนังสือ
Instragram : yimwhanfamily
เว็บไซต์ : www.yimwhanfamily.com
Youtube : Yimwhan Family
อีเมลล์ : [email protected]
Line Id : @yimwhanfamily