หลายบ้านคงกำลังไม่รู้จะเริ่มยังไงกับการเขียนแผนการศึกษาโดยครอบครัวใช่ไหมคะ อยากจะบอกว่า "กังวลเหมือนกันค่ะ" ที่กังวลเพราะว่าเราไม่เคยเขียนไงคะ เรานี่นะจะเป็นโรงเรียนให้ลูก อื้อหือแลดูเป็นฮีโร่มากเรา แผนก็ไม่เคยเขียน อ่านของพ่อจิวกับน้องสีฝุ่นเป็นแนวทางแล้วเราก็ลงมือค่ะ (พ่อจิวบอกว่าเขียนแผนนี่ไม่เท่าไหร่ แต่ให้ความสำคัญตอนเก็บร่องรอยการเรียนรู้และประเมินมากกว่า)
ความตั้งใจในการเขียนเรื่อง Home School คือ "อยากให้คนที่เพิ่งเริ่มต้นเดินไปด้วยกัน" และ "อยากเก็บร่องรอยการเรียนรู้ของเราและลูกค่ะ" และเราเริ่มจากอนุบาลคือเริ่มจากไม่รู้อะไร ไม่รู้เรื่องบ้านเรียนมาก่อน เกิดคำถามมากมาย เราเริ่มแบบไหน ดูอะไรก่อน จะรวบรวมไว้ในนี้ค่ะ แล้วทำเป็น Step ไป ซึ่งก็ไม่ใช่สเต็ปอะไรที่เป็นทางการ แต่เป็น "step ของบ้านเราเอง"
เวลาเราเห็นรุ่นพี่คุยเรื่องโฮมสคูล เห็นเด็กๆโฮมสคูลโตกันมาแบบเรียนที่บ้านเราก็จะสงสัย เอ ถ้าเราอยากทำบ้าง เราต้องรู้เรื่องอะไร? ที่บ้านเด็กๆเหล่านั้นจัดการศึกษายังไงนะ แล้วเราก็จะต้องไปค้นข้อมูลอะไรบ้าง!!
ร้านนี้ตั้งอยู่หน้ามหาวิทยาลัยแม่โจ้ค่ะ มีรูปประกอบเล็กน้อยให้พอคิดถึง (อาหารที่ร้านเราไม่ใส่ผงชูรส แม่จิ๊บชอบกินกระเพราไข่เยี่ยวม้าที่ร้านที่ซู๊ดดดด กับน้ำสลัดโฮมเมดปั่นเองอร่อยมากๆ ) แต่ตอนนี้ปิดไปรอฟื้นคืนชีพอยู่ ถ้ามีสถานที่เหมาะๆก็ยังมีความฝันที่อยากเปิดร้านอาหาร (เน้นขายเมนูที่ชอบไว้กินเองตลอดเวลา 555)
ตอนเด็ก เรามักถูกบอกว่า "ให้เรียนเก่งๆ" การได้เกรดสูงๆ หรือเรียนได้อันดับต้นๆของห้องก็จะเป็นความภาคภูมิใจ การแข่งขันทางวิชาการมีให้เห็นตามสนามสอบมากมาย เราถูกฝังหัวมาว่าคนที่เก่งวิทย์คณิตนั่นคือสุดยอดของหัวกะทิ อนาคตต้องมีอาชีพดีๆรออยู่แน่นอน ส่วนใครที่เรียนได้อันดับท้ายๆ เกรดน้อยๆ ก็จะถูกตราหน้าว่าหัวขี้เลื่อย เรียนต่อก็เปลืองตังค์ ออกมาช่วยพ่อแม่ทำมาหากินดีกว่า